یادته یه روز بهت گفتم یا تو یا هیشکی

اون موقع چهره تو ندیدم تا بدونم داری بهم می خندی یا تعجب کردی از احمق بودن

یه دختر تازه به دوران رسیده

ارزش داشتن تو همون موقع برام ثابت شد که بهم خندیدی

ارزش هایم بی ارزش شد

داشته هایم را به هیچی و پوچی کشاندی

گفتم یا تو یا هیشکی

گفتم بعد از اینکه ترکم کنی جای تو را در قلبم کسی نمی گیرد

گوشه های قلبم یادت را دیوانگی هایم را به فراموشی سپردم

تو برایم ارزش بودی وقتی که صادقانه جوابم را می دادی

تقصیر من بود که بی کلک صاف و ساده همه چی را روی دایره ریختم

باور کردنت یا باور کردنم مشکل بود

درک متقابلی نبود

باور هایمان را در باور کردن هم نابود کردیم

دور و برم شلوغ بود

زمانی که به خاطرت به هیچ کسی محکوم شدم همه کسم بی کس شد

زمانی که در اوج خیال بی زوال می خندیدم .دیگری گفت عاشق شدی :

من گفتم :عشق کیلو چند برو حال دنیا رو ببر

اما زمانی که تو در بی خیالی هایت به من خندیدی

فهمیدم عشق کیلوی نیست دنیایی است که در ان هیچ خوشی نیست

زمانی که از خدا به خاطر گناه دوست داشتنت عذر خواستم

فهمیدم که تو حتی خدای نداری که که به خاطر نشکستن دل بنده اش ترحمی کنی

زمانی که در دنیایی بچگی ها و ندانم کاری هایم غرق بودم

آن موقع که راه به راه دل می شکستم تو سر و کله ات پیدا شد تا ادبم کنی

ادب نداشتم که تمام مسخره کردنت را به حساب عاشقی نوشتم

ادب نداشتم که عشق را بالا رفتن از تپه خریت می دانستم ادب نداشتم که تک تک حروف تنها را در شیدایی معنی کردم

همان وقت که به او غرورم رسیدم

حتی به تو نگاهی نکردم که بدانم برای به زمین انداختنم چه نقشه ها در سر داری

روزی گفتم دانسته ها حاصل آرامش و آرامش حاصل انقلاب

اشتباه کردم

تمام دانسته هایم را با ندانم کاری هایم و نفهمی هایت فنا کردیم

تمام ارامش روزها یم و سکوت شب هایم را در طغیان بی مهابای احساساتت

اشغال کردی و به سر درگمی کشاندی

انقلابی در درونم رخ داد که حاصل تمام ندانسته هایمان و سر درگمی هایمان بود

شاید انقلاب کلمه و واژه ی بزرگی برای بازی های بچه گانه و مسخره بازی

دوران جوانی باشد

همه گفتند      نگو        اعتراف نکن

اما همان شبی که تو را به خاطر خداوندی خدای نداشته ات

قسم دادم

همان شبی که تو را به خاطر داشتنت عذر خواستم

تمام سیاهی شب در ذهنم رنگی دوباره گرفت

تمام دنیایی سکوتم و اشک هایم با امیدی دوباره در راه تو معنی گرفت

گفتم دوستت دارم    یا تو یا تا اخر عمر  هیشکی

سبک شدم

شبم بارانی شد و در اعماق ظلمات اسمانم رنگین کمانی شد

داشتم کوله بارم را برای کوچ کردن به سمت و سوی تو سامان می دادم

که گفتی : من راضی به آزارت نیستم

راضی به دل شکستن نیستم

خرد شدم        طردم کردی

نمی دانم این منم که تمام این حرف هارا برای تو می نویسم

این منم که سکوتم را برای بخشیده شدن هجی می کنم

دردی دچارم شد که هنوز در خلوت و بی کسی ام در تمام اوقات و لحظات

زندگی ام باز هم یاد تو را برایم تداعی می کند

درد را شاید کسی نفهمد شاید تو اصلا درکی از من در ذهنت به خاطر دل دادگی ام

نداشته باشی و حتی برای پیدا کردنش همتی نکرده باشی

اما من

وقتی درد دلم تازه شد زخم های غصه ام سر باز کرد

فهمیدم طولانی ترین راه را انتخاب کرده ام در پستی و بلندی های راهم گم شدم

در پیچ و خم هایش عشقم از تکاپو افتاد دور کردم خودم را

تا دیگر برای درک کردن مجهولات من سر در گمت نکنم

تا مجبور نباشم برای تلاش هایت غرامت یک دوره دیوانگی ام را بدهم

من محکومم به بخشیده نشدن از سمت خدایم به خاطر خود سری و سر پیچی

من شرک ورزیدم به خاطر اینکه می خواستم تو را تا مرتبه خدایی پرستش کنم

اما چه سود که دیگر تمام لحظات زندگی ام واقعی ام را محکومم به بی کسی

به جرم قولی که ندانسته به تو دادم

این روزها با احساساتم دست و پنجه نرم می کنم

و بدان شعر های صد من یه غاز تو که تکرار در ان موج می زند

در برار احساس من چیزی جز پوچی ندارد

خودت را برای بعد ها اصلاح کن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: